Ścieżki spacerowe okolic Rymanowa Zdroju

Rymanów Zdrój – Sucha Góra (611 m) – Kopa (640 m) – Rymanów Zdrój
Trasa dla grup starszych i zaawansowanych w wycieczkach turystycznych. Łatwa pod względem orientacyjnym, znaczne różnice wysokości. Początkowo wiedzie za znakami czerwonymi w stronę Iwonicza Zdroju, a od głównego grzbietu Suchej Góry bez znaków. (O km – O godz.) Kopalnia Ropy naftowej w Klimkówce. Nieco powyżej dawnego budynku przepompowni znaki czerwone opuszczają szeroką drogę trawersującą zachodnie stoki Mogiły i ostro skręcają na południowy zachód. Wyraźna ścieżka sprowadza w koryto potoku Świętokrzyskiego (0,4 km ~ 0,10 godz.). Przechodzimy na lewy brzeg potoku i po krótkim, stromym podejściu osiągamy szeroką, leśną drogę jezdną. Podchodzimy nią, cały czas za znakami czerwonymi (1,1 km -0,40 h) na główny grzbiet Suchej Góry, z zarastającą polaną Zostawiamy tutaj szlak znakowy, który biegnie utwardzoną droga na zachód do Iwonicza Zdroju. Chcąc wyjść na kulminację Suchej Góry (611 m) należy skręcić w leśna drogę wiodącą z polany na prawo (na północ). Po przejściu ok. 150 m w najwyższym punkcie drogi opuszczamy ją i podchodzimy na zachód bez ścieżki do najwyższego punktu z pustym betonowym zbiornikiem (od polany ok. 400 m – 0,20 godz.). Powrót do znaków czerwonych tą samą drogą (ok.1,5 godz.) Z polany udajemy się na południe bez znaków szeroką drogą leśną, która sprowadza nas na dość głębokie siodło (530 m) oddzielające Suchą Górę od Kopy. (2,1 km – 1,10 godz.) siodło 530 m południowa granica lasu pokrywającego Suchą Górę. Na przełączce zniszczona ambona leśna. Na północny wschód odgałęzia się mało uczęszczana droga do szlaku czerwonego. Z siodła idziemy dalej na południe wyraźną drogą wśród łąk, w kierunku widocznego głównego grzbietu Kopy – Przymiarek (628 m). Cały grzbiet odsłania interesujący widok na Beskid Niski, Bieszczady i Pogórze, a przy dobrej pogodzie również Tatry. Wracamy do Rymanowa Zdroju przez Deszno.

Rymanów Zdrój – Stoki Mogiły – Talerze – Kościółek Św. Krzyża w Klimkówce
Wycieczka umożliwia poznanie ciekawego kościółka w dolinie potoku Świętokrzyskiego. Łatwa pod względem orientacyjnym i atrakcyjna krajobrazowe. Początek na tzw. Karczmisku, do którego dochodzimy od kościoła parafialnego w Rymanowie Zdroju (2,3 km) lub od sanatorium „Gozdawa” (1,6 km) w kierunku przeciwnym. (O km – O godz.) Karczmisko. Po południowej stronie miejsca, gdzie stała karczma odgałęzia się w lewo (na północ) droga leśna, która łagodnie sprowadza nas na brzeg rozległej polany (0,3 km – 0,1 godz,). Polana Talerze. Nazwa pochodzi ponoć od kształtu. W zachodniej części polana rozcięta jest wąskim pasmem lasu na dwie mniejsze, okrągłe części, przypominające dwa talerze. Z górnego krańca polany ładny widok na rozległą kopułę Suchej Góry (611 m) i Piekliska (475 m) z dwoma zbiornikami wody pod szczytem. Droga wzdłuż lasu (na północny zachód) sprowadza nas w koryto potoku Świętokrzyskiego (0,7 km – 0,25 godz.). Przechodzimy na lewy brzeg, gdzie biegnie szeroka droga polna. Nią dalej w prawo (na północ) w kierunku widocznego z daleka kościółka. (1,1 km- 0,45 godz.) kaplica p. w, Św. Krzyża postawiona wg podania w miejscu, gdzie tutejszy włościanin wyorał figurę Chrystusa Ukrzyżowanego. Jak mówi dokument z 1639 r. już w owym czasie było to miejsce odpustowe. Drewniana świątynia liczyła sobie 290 lat. Obecny obiekt pochodzi z 1888 roku. Po południowej stronie kaplicy zwraca uwagę kamienna figura. Pod nią jest dobrze widoczne miejsce po źródle. Od kamiennej figury kierujemy się na wschód, przechodzimy przez kładkę na potoku Świętokrzyskim i podchodzimy do widocznej kamiennej figury i studni z cudowną wodą. Od kościółka ok. 150 m. Dalej polną droga w kierunku wschodnim, do brzegu lasu (1,5 km – 1,1 godz.). Roztacza się stąd ładny widok na Klimkówkę i Rymanów, którego zabudowania widoczne są nad pobliskim lasem Burdyńce. Skręcamy na południowy wschód i niemal poziomo dochodzimy do małej ambony myśliwskiej. Od ambony udajemy się na południe (w kierunku widocznego szczytu Mogiły) i poprzez łąki dochodzimy do wyciągu narciarskiego (2,5 km – 1,3 godz.). Schodzimy do Rymanowa Zdroju koło sanatorium „Gozdawa” (3,6 km -1,55 godz.).

Trasy rowerowe okolic Rymanowa Zdroju

Rowerowy Szlak Doliną Wisłoka – zielony
Trasa szlaku: Rymanów – Nowa Wieś – Zmysłówka – Ladzin – Wróblik Królewski – Wróblik Szlachecki – Milczą – Bzianka – Poręby – Besko – Mymoń -Sieniawa – Bartoszów – Rymanów.Długość szlaku – 35 km.
Przebieg szlaku: Z Rynku w Rymanowie wyjeżdżamy ul. Podgórze, przejeżdżając przez kładkę na Taborze, jedziemy ul. Dworską i Paderewskiego. Zachowując szczególną ostrożność, przejeżdżamy przez skrzyżowanie na ul. Sanockiej, kierując się na ul. Mitkowskiego (droga w kierunku Urzędu Gminy]. Po drodze mijamy bryndzamię i Zakład BOG-MAR, produkujący meble, największą firmę w mieście. Następny mijany budynek to stara gorzelnia, obecnie w ruinie. Za Urzędem Gminy kierujemy się w prawo na Nową Wieś. Droga biegnie podnóżem Beskiej Góry, na której jest przekaźnik telefonii cyfrowej. Przed Zmysłówka skręcamy w drogę polną w lewo. Zwróćmy uwagę na panoramę Rymanowa w otoczeniu Wzgórz Rymanowskich. Dojeżdżamy do wsi Ladzin, mijamy zabudowania wsi, kapliczki przydrożne, po prawej park i dwór Bojanowskich – własność prywatna, nigdy nie znacjonalizowana. Wjeżdżamy na drogę wojewódzką, skręcamy w lewo (piękna kapliczka), za mostem skręcamy wprawo, znów podziwiamy widoki Dołów Jasielsko-Sanockich, a w dali Beskid Niski.

Na pierwszej krzyżówce we Wróbliku Królewskim droga skręca wprawo, (aby zobaczyć stare drewniane zabudowania należy wjechać w drogę w lewo). W centrum wsi murowana cerkiew z 1888 roku. Na dużej krzyżówce z białą kapliczką pośrodku, należy skręcić w prawo (dwór droga na lewo). Dojeżdżamy do Wróblika Szlacheckiego, po prawej budowa gimnazjum, po lewej drewniana cerkiew z 1869 roku. Skręcamy w lewo, mijając cmentarz we Wróbliku, okazale wiatraki elektrowni wiatrowej, budynek PKP we Wróbliku, dawniej zwany stacją Rymanów Zdrój. Droga główna prowadzi nas do Bzianki. Dookoła rolnicze widoki Dołów Jasielsko-Sanockich, przed nami na horyzoncie Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie. W kępie drzew leży dwór w Bziance, obecnie zamieniony na szkołę, skręcamy w drogę w prawo i kierujemy się do Beska, jadąc wzdłuż uregulowanego koryta Wisłoka. Po prawej zabudowania wsi Poręby, przed nami Besko. Trasa biegnie drogą przez wieś, mijamy szkołę podstawową i gimnazjum (pomiędzy szkołami warto skręcić w lewo, przejechać przez kładkę, mijając Klasztor Felicjanek dojechać do starego drewnianego kościoła, folwarku i cmentarza). Nasza trasa prowadzi do centrum wsi, gdzie po prawej na wzgórzu pozostałości po starej cerkwi. Za mostem na Wisłoku skręcamy w prawo, drogą asfaltową jedziemy przez tzw. Suchą Wieś, Po około 300 metrach droga gwałtownie skręca w lewo, ale szlak rowerowy (wspólnie ze szlakiem pieszym zielonym) idzie prosto, z biegiem rzeki, która tworzy tu małe zalewy i wodospady. Skręcamy w lewo w wąwóz przed zabudowaniami, i jedziemy w górę polną drogą. Po prawej w dole przełom Wisłoka zwany „Skałkami” -(jeden z najpiękniejszych przełomów rzecznych w polskich Karpatach). Należy uważać na urwiste skały, zabroniona jest wspinaczka. Stąd 500 m na zachód nad wysokim brzegiem rzeki na wzgórzu 333 – znajdowała się strażnica graniczna, tzw. „Zamczysko”, Nazwę wiąże się z niewielkim zameczkiem, wybudowanym około XIV – XV w., z którego zachowały się resztki fortyfikacji (dziś trudno czytelne w terenie) w postaci fragmentu wału kamienno-ziemnego. 3,5 tysiąca lat temu istniała tu osada kultury łużyckiej (przełom epoki brązu i żelaza), najdalej wysunięta na południe. W VIII – X w, powstało tu słowiańskie grodzisko obronne, zajmujące całą powierzchnię wzgórza. Wjeżdżamy do wsi Mymoń. jadąc prosto drogą asfaltową po prawej mijamy przydrożną kapliczkę, w dali wybudowany w latach 80-tych kościół. Około 50 metrów od kapliczki w lewo odbiega w las ścieżka, którą możemy dojechać do cmentarza wojskowego z l wojny światowej (od drogi -300 m). Przełom Wisłoka, miejsce zwane „Skałkami”. Zjeżdżając do Sieniawy widzimy wzniesienia Beskidu Niskiego: po lewej stronie wzgórza nad Pastwiskami, za którymi wyraźnie widoczny długi grzbiet Bukowicy; na prawo rozległa płaska kopuła Działu (673 m), przed nim Kopiec (635m) i Zamczysko (568m). Po chwili dojeżdżamy do prostopadłej drogi; Komańcza – Bukowsko – Sieniawa. Skręcamy w lewo, przejeżdżamy przez zaporę na Wisłoku. Warto tu zatrzymać się dla widoku zalewu z lewej strony i głębokiego jaru Wisłoka z prawej. Można zjechać drogą w dół do hodowli pstrągów, zachęcamy też do zwiedzenia cerkwi w centrum wsi – za zaporą skręcić w lewo i jechać ok. 1km² Nasza trasa prowadzi do Rymanowa drogą przez Bartoszów, na krzyżówce za zaporą jechać prosto. W Bartoszowie mijamy po lewej stawy rybne, raj dla wędkarzy. Na przedmieściach Rymanowa w kępie drzew po lewej znajduje się cmentarz jeńców radzieckich. Mijamy Hutę Szkła Artystycznego „Sabina” i Zakłady Przemysłu Skórzanego „Asko”, Po lewej park miejski oraz dwór Potockich, obecnie siedziba Nadleśnictwa Rymanów.

Szlaki Rowerowe

Rowerowy Szlak Między Zdrojami – czerwony
Trasa szlaku – Rymanów – Rymanów Zdrój – Królik Polski – Bałucianka -Przymiarki – Turkówka -Iwonicz Zdrój – Klimkówka _ Pustki – Rymanów. Długość trasy – 24 km.
Przebieg trasy – z parkingu w Rymanowie jedziemy na południe, mijając kościół parafialny p.w. św. Wawrzyńca po prawej stronie. Należy go zwiedzić. Zjeżdżając z rynku ul. Grunwaldzką po prawej stronie kino „Irys”, dawny budynek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Za kinem nad Taborem Gminny Ośrodek Kultury oraz budynek policji. Jadąc dalej ul. Grunwaldzką mijamy po prawej stronie „Ochronkę św. Józefa”, obecnie przedszkole prowadzone przez Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NPM. Przed budynkiem pomnik bł. Edmunda Bojanowskiego, założyciela Zgromadzenia. Zaraz za ochronką szlak skręca w lewo, aby po przejechaniu przez most dalej kierować się na południe ul. Nadbrzeżną. Droga ta wije się wzdłuż Taboru, dopływem Wisłoka. Jedziemy ok. 2 km wzdłuż gęstej zabudowy Posady Górnej – miejscowości pomiędzy Rymanowem a Rymanowem Zdrojem. W Rymanowie Zdroju należy wjechać na ulicę Zdrojową przez most na Taborze i dalej kierować się na południe. Zalesione wzgórza to Mogiła (606m) po prawej i Zamczyska (568m) po lewej. Mijamy pierwsze stare drewniane wille w stylu szwajcarskim – „Zgoda”, „Słoneczna”, „Góral”, budowane jeszcze za czasów założycieli uzdrowiska, pod koniec XIX w. Pomiędzy nimi są nowsze budynki, świadczące o prosperity uzdrowiska w okresie powojennym. W centrum Rymanowa Zdroju na przystanku PKS jest Biuro Informacji Turystycznej, kawiarnia, parking i wejście na deptak uzdrowiskowy. Jest tu również poczta, bank i większość sklepów. Z ciekawych budynków -murowana stacja transformatorowa z 1930 roku w kształcie wieży, z herbem Potockich „Pilawa”. Po przeciwnej stronie ulicy willa „Biały Orzeł”, współcześnie dyrekcja Uzdrowiska SA i Biuro Obsługi Kuracjusza. W kępie drzew za „Białym Orłem” – „Leśniczówka” – najstarszy budynek w Rymanowie Zdroju. Trasa wiedzie ul. Zdrojową, po lewej stronie deptak uzdrowiskowy, wille „Krakus”, „Gołąbek”, „Opatrzność”. Po prawej nowe prywatne domy przy ul. Słoneczny Stok, oraz „Teresa” i „Pogoń” – stare, drewniane wille. Naprzeciw „Pogoni” kościół parafialny p.w. św. Stanisława Biskupa, wybudowany na początku wieku XX, obecnie w rozbudowie. Jedziemy przez most na Taborze, ciągle główną ulicą, mijamy po prawej basen, po lewej korty i boiska do gier zespołowych. Otoczone drzewami nad kortami sanatorium „Krystyna” oraz „Dom Wczasów Dziecięcych”- dawna l Krajowa Kolonia Letnia dla dzieci założona w 1884. Za pierwszym dornem za basenem skręcamy w prawo, przez most w ulicę Spacerową. Właściwie jesteśmy już w Desznie. Droga wiedzie lewym brzegiem Taboru, wzdłuż zabudowy wsi. Górujący po prawej stronie szczyt to Kopa w paśmie Przymiarek (640m), po lewej to Dział (673m). Na główną drogę wjeżdżamy skręcając obok Domu Ludowego w Desznie. W charakterystycznej kępie drzew – na cerkwisku, zachowała się mogiła ostatniego księdza greckokatolickiego. Po prawej Rozlewnia Wód Mineralnych, Naprzeciwko odnowiony cmentarz łemkowski z ciekawymi nagrobkami. Za mostem skręcamy w prawo na drogę do Bałucianki. Droga wiedzie wzdłuż potoku Bałucianka, na którym za czasów Potockich założony był folusz i młyn wodny. Zabudowania wsi rozpoczynają się ok. l km od krzyżówki, i ciągną się na zbocza Przymiarek. Podjeżdżając w górę po prawej stronie budowa nowego kościoła, potem niewielka krzyżówka. My jedziemy drogą w lewo do cerkwi. Przed cerkwią budynek starej szkoły, obecnie zamieniony na mieszkanie, niszczeje. Przed budynkiem studnia z napisami na cembrowinie. Droga prowadzi pod górę na wierzchowinę Przymiarek, Stąd piękny widok, przy dobrej pogodzie widać Bieszczady, a nawet Tatry. My jedziemy na zachód wyraźną drogą polną, wjeżdżamy w las sosnowy i dalej kierujemy się w dół do przysiółka Turkówka. Tu wjeżdżamy na asfaltową drogę prowadzącą w kierunku lasu. Potok po prawej stronie to Iwonka, zwana też Iwonickim Potokiem, płynący przez Iwonicz Zdrój. Droga wyraźnie prowadzi w dół. Otaczający las stanowi otulinę Iwonicza Zdroju i zaplecze rekreacyjne uzdrowiska. Są tu już chylące się do ruiny dwie skocznie narciarskie (wytyczał je znany zakopiański skoczek Bronisław Czech), stok slalomowy, obok którego obelisk poświęcony Władysławowi Bełzie, strzelnica sportowa (Iwonicz słynął z biathlonistów), basen, kemping. Wjeżdżając do starego Iwonicza Zdroju kierujemy się w prawo Aleją Torosiewicza. Mijamy zabytkowe wille z XIX i XX wieku w stylu szwajcarskim: Ustronie, Biały Orzeł, Krakowiak. Tu zaczyna się deptak, który mijamy po lewej. Z drogi widoczne są Źródło Józefa, Pawilon „Nad źródłami”, nowa pijalnia, Stare Łazienki, Stary Pałac, obecnie siedziba dyrekcji Uzdrowiska Iwonicz SA Jadąc po prawej mijamy Hotel Pod Jodłą i pensjonat Klimat. Na Placu Wojciecha Oczki nowy kościół z pięknym ołtarzem i zabytkowy drewniany kościółek, dawna kaplica zdrojowa. Naprzeciw przystanku PKS Krzyż Milenijny i olbrzymi dąb – pomnik przyrody, oraz pomnik poświęcony dr Oczce w 400-łecie opisania iwonickich wód mineralnych (1576 r). Naprzeciw główne wejście na deptak, przy wejściu po lewej budynek Bazaru z wieżą zegarową, po prawej Dom Zdrojowy. Na skarpie Zakład Przyrodoleczniczy, w którym wykonuje się większość zabiegów w uzdrowisku. Wjeżdżamy w Aleję Słoneczną za budynkiem Urzędu Gminy skręcamy w prawo i serpentynami ul. Piwarskiego wspinamy się na Osiedle Wschodnie, Stąd widoki na Iwonicz i okolice Krosna z zamkiem Odrzykońskim i Rezerwatem Prządki na horyzoncie. Drogą asfaltową zjeżdżamy w dół do zabudowań kopalni ropy naftowej, skręcamy w lewo i kierujemy się drogą w las. Za lasem pojawiają się pierwsze zabudowania Klimkówki. Droga prowadzi wzdłuż potoku Flora, zabudowa wsi staje się coraz bardziej zwarta. Po prawej stronie za śliczną białą kapliczką skręt drogi do kościółka Św. Krzyża (800 m), my jedziemy prosto, do centrum wsi, gdzie mijamy drewniany kościół parafialny, obity gontem. Warto go zwiedzić. Obok kościoła przystanek PKS, Dom Ludowy, a za nim pomnik – pamiątka po mieszkańcach wsi poległych w l i II wojnie światowej, oraz szkoła im. Jana Pawła II. Nasza droga prowadzi prosto do krzyżówki, mijając zachowane jeszcze stare drewniane chałupy i kapliczki. Przed skrzyżowaniem pojawia się po prawej duży park- pozostałość po kompleksie dworsko-parkowym z XIX wieku. W parku nowo wybudowany hotelik „Dwór Ostoja”. My skręcamy w prawo i jedziemy poboczem 100 m, aby za mostkiem na Florze znów skręcić w prawo. Po ok. 150 m, pomiędzy zabudowaniami za boiskiem sportowym skręcamy w lewo, i po ok. 1,5 km dojeżdżamy do przysiółka Pustki. Stąd ul. Zieloną dojeżdżamy do rymanowskiego rynku, podziwiając panoramę Dołów Jasielsko – Sanockich, Pogórza Strzyżowskiego oraz Beskidu Niskiego.

noclegi Rymanów – blizniaczek.pl

Rowerowy Szlak Etnograficzny – niebieski
Trasa szlaku – Rymanów – Rymanów Zdrój – Deszno – Królik Polski -Wisłoczek – Rudawka – Pastwiska – Sieniawa – Bartoszów – Rymanów. Długość szlaku 31 km.

Przebieg trasy: Wycieczkę zaczynamy na Rynku w Rymanowie. Proponujemy zwiedzić ruiny synagogi, która leży poza wyznaczonym szlakiem rowerowym, potem należy wrócić na rynek i jechać w kierunku kościoła, gdzie skręcamy w prawo. Jedziemy ulicą Wola, Kalwaria koło cmentarza. Tam skręcamy w polną drogę na lewo na kirkut (cmentarz żydowski). Za kirkutem droga prowadzi za znakami w dół do ul. Grunwaldzkiej. Stąd kierujemy się na południe, do Rymanowa Zdroju. Trasa rowerowego szlaku niebieskiego w Rymanowie Zdroju pokrywa się ze szlakiem rowerowym czerwonym. Jedziemy ciągle główną drogą, mijając cmentarz i cerkwisko w Desznie, a potem Rozlewnię Wód Mineralnych. Nasza trasa skręca w polną drogę za pierwszym mostem na Taborze w lewo. Zaczyna się długi podjazd na przełęcz pod Jawornikiem, Jawornik, najwyższy szczyt w okolicy, o wys, 762 m n.p.m. porośnięty lasem, znajduje się po prawej stronie trasy, szczyt po lewej to Dział nad Wołtuszową. Za nami roztacza się piękny widok na Królik Polski, Bałuciankę, na pasmo Przymiarek (na północnym zachodzie) i Piotrusia (na południowym zachodzie). Trasa biegnie lasem, można skręcić w ścieżkę przy szlabanie, aby dojechać do leśnej kapliczki wotywnej, którą wg legendy postawił tu cudownie uratowany przed wilkami mieszkaniec Wisłoczka. Dojeżdżamy do łąki na przełęczy, skąd piękne widoki. Osiągając przełęcz zjeżdżamy do wsi Wisłoczek. Widoczne zabudowania spółdzielni rolniczej. Wieś Wisłoczek zamieszkana jest przez Polaków z Zaolzia, którzy dbają o pozostałości po Łemkach. Cmentarz połemkowski, aktualnie użytkowany przez obecnych mieszkańców, znajduje się po prawej stronie drogi. Cmentarz był zdewastowany po wojnie, współcześnie odnowiony przy dużej pomocy i zaangażowaniu obecnych mieszkańców. „Po raz pierwszy spotkaliśmy się z tak niezwykłą życzliwością i przychylnością dla naszych działań ze strony tutejszych mieszkańców” – wspomina Stanisław Kryciński w III Tomie Rocznika Rymanowa Zdroju. Cmentarz jest ogrodzony, zadbany, nagrobki są kamienne lub z piaskowca, zakończone żeliwnymi lub kutymi krzyżami. Na cmentarzu zachowały się ruiny murowanej z kamienia dzwonnicy cerkiewnej. Na południe za cmentarzem na brzegu lasu znajduje się cmentarz choleryczny. Zachował się żeliwny krzyż z datą 1889. Trasa biegnie główną drogą przez środek wsi, po prawej Dom Modlitwy Zielonoświątkowców. Warunki naturalne stwarzają możliwości dobrego wypoczynku w Wisłoczku, wiec mieszkańcy przygotowują się do rozszerzenia swojej działalności rolniczej o ofertę agroturystyczną. Jedziemy wzdłuż potoku Wisłoczek, po lewej pole namiotowe – baza studencka, czynna w miesiącach letnich. Tu główny czerwony szlak turystyczny schodzi z Działu i będzie towarzyszyć nam do krzyżówki w Tarnawce. Po drodze mijamy pozostałości po cmentarzu łemkowskim w nieistniejącej Tarnawce. W 1997 roku zrekonstruowano tu 7 nagrobków. Na sąsiednim cerkwisku zachował się piaskowcowy cokół i podstawa drugiego nagrobka. Nasza trasa dochodzi do krzyżówek (można skręcić w prawo w poszukiwaniu śladów Łemków w nieistniejącej wsi Zawoje czy Wernejówka. W Puławach Górnych, dawny cmentarz łemkowski służy obecnym mieszkańcom. Puławy są wsią agroturystyczną, gospodarze są bardzo gościnni i gospodami). Od krzyżówki w Tarnawce trasa wiedzie w lewo do Rudawki Rymanowskiej, Wieś położona w dolinie Wisłoka słynie w okolicy z dobrych miejsc do kąpieli. Te warunki stwarzają możliwości rozwoju wsi jako letniska, istnieje tu ośrodek kolonijne -wczasowy i pole namiotowe. Trasa biegnie obok ośrodka, mija stare zabudowania PGR, oraz budynki pracowników rolnych, jeżeli skręcimy w ścieżkę w prawo za niewielkim zagajnikiem, dojedziemy do jaru Wisłoka z największą w Karpatach ścianą łupków menilitowych o wy s. 40 m. Jest tam też dobre miejsce do kąpieli. Stąd należy wrócić na szlak rowerowy biegnący główną drogą do Pastwisk. Jadąc przez wieś mijamy pole biwakowe, przy sklepie spożywczym grób żołnierza słowackiego z II wojny światowej. Ostatnimi zabudowaniami wsi są budynki PGR, za nimi pastwiska, od których wieś wzięła nazwę. Na krzyżówce nasza trasa skręca w prawo, jedziemy w stronę zapory w Sieniawie. Przejeżdżamy przez most nad Czernisławką dopływem Wisłoka, Dojeżdżamy do zabudowań Mymonia, gdzie nasz szlak łączy się z rowerowym szlakiem zielonym.